week 6

Deze week hebben een hoop nieuwe volunteers zich aangemeld bij het MEF. Er zijn mensen uit Australie, Nieuw Zeeland, USA, Ierland, Wales, Engeland en Denemarken. Iedereen kan goed met elkaar opschieten, vandaar dat we afgelopen week een hoop positieve dingen voor elkaar hebben gekregen. Het hele museum heeft een nieuw kleurtje gekregen en alles is flink schoongemaakt. Er zijn informatie borden gemaakt door verschillende volunteers over de diersoorten die voorkomen in Sri Lanka, zodat we de toeristen meer informatie geven over niet alleen de olifanten, maar ook de andere wildlife die hier voorkomt. Mijn eigen project, the Herbal Garden, schiet ook al een eind op. Deze week heb ik samen met mijn klasgenoot Bert die samen met mij en Ilse naar Sri Lanka is gekomen, het skelet van de hut in elkaar gezet en inmiddels zit het dak er ook al op. Aankomende week gaan we verder met de muren. Waar we al een begin aan hebben gemaakt. Het idee is om in deze Hut toeristen informatie te verstrekken over de verschillende soorten vruchten, groenten en heelende planten die wij op dit moment in de Herbal Garden laten groeien. Zo gebruiken we alle vruchten die we verbouwen in de fruitwinkel. Hier kunnen toeristen voor maar een klein bedrag een mandje met fruit kopen en deze aan een van de olifanten voeren. Door ons eigen fruit te verbouwen kunnen we meer geld inzamelen om onze doelen waar te maken. Het geld dat hier via donaties binnenkomt wordt gebruikt voor het maken van een enorm hek om het hele terrein. Op dit moment lopen alle olifanten namelijk met kettingen om hun nek en benen. Dit is geen fijn gezicht maar op dit moment hebben we niet veel keuze. De olifanten moeten 's avonds namelijk vastgemaakt worden omdat ze er anders gewoon vandoor gaan. Door het inzamelen van zoveel mogelijk geld willen wij ons doel waarmaken en de olifanten kettingloos rond laten lopen. Als het 'free fence' zoals wij het noemen er eenmaal is hebben we de mogelijkheid om meer mishandelde olifanten hierheen te brengen om ze te voorzien van een beter leven.

We zijn sinds deze week gestart met een geheel nieuw programma namelijk target-training. Target-training houdt in dat de Mahout zijn olifant commando's geeft op afstand, zonder zijn ankus (speciale stok die als hulpmiddel wordt gebruikt) te gebruiken. Mijn lieve Rani en Chandana (Rani's Mahout) waren als eerste aan de beurt en zij bewezen (wat mijn absoluut niet verbaasde) dat ze samen een perfect team vormen. Rani deed alles wat Chandana haar opdroeg. Zo liet hij haar van hem weglopen, wat in eerste instantie voor haar een beetje ongemakkelijk leek te zijn, dan moest ze zich omdraaien en haar slurf in een krul tegen haar voorhoofd leggen terwijl ze op 3 benen stond. Voor Rani was dit allemaal piece of cake en het leek alsof ze het al jaren deed. Iedereen vondt het geweldig om te zien. Ik was vooral amazed bij het feit dat zo'n groot wild dier, zo kan samenwerken met een mens, met het gebruiken van alleen woorden. Het was geweldig om naar te kijken en iedereen genoot ervan. Zelfs Rani leek al de extra aandacht niet zo erg te vinden. De rest van de week kwamen ook de andere olifanten aan de beurt.

Op dit moment zijn er op het MEF 6 olifanten aanwezig. De 3 mannetjes bestaan uit: Raja, een 50 jaar oude olifant die vrij groot is voor een Aziatische olifant en in het bezit is van twee enorme slachttanden.
Kavari Raja, hij is ook in het bezit van twee enorme slachttanden maar deze lopen gekruist over elkaar. Ook heeft hij zijn voorbeen een keer gebroken, deze is niet hersteld zo als deze zou moeten. Dus vandaar dat hij een beetje kreupel rondloopt en moeite heeft om in de rivier te gaan liggen of om de trappen te beklimmen. Zover wij weten heeft hij er geen last van. Het laatste mannetje is Bandara, hij is 30 jaar oud maar ziet er veel ouder uit. Bandara heeft net als de meeste olifanten hier een slecht verleden gehad en zijn slecht behandeld. Door deze omstandigheden heeft Bandara in zijn verleden vijf van zijn Mahouts om het leven gebracht. Toen hij hier net arriveerde had hij erg veel moeite om mensen te vertrouwen, maar inmiddels zoekt hij al veel meer contact met niet alleen zijn Mahout, maar ook met de volunteers die met hem werken. Het is fijn om te zien dat hij de goede kant opgaat.

Naast de 3 mannetjes zijn er nog 3 vrouwtjes. Lakshmi is 40 jaar oud en ze is een vurig type met een duidelijke attitude. Bij haar moet je nooit te dicht in de buurt komen, zelfs niet als het je eigen olifant is. Lakshmi kan soms zomaar een stok oppakken met haar slurf en deze jou kant op smijten. Waarom ze dit precies doet is niet duidelijk, maar ze is zeker geen agressieve olifant. Na Lakshmi krijgen we onze jongste olifant genaamd Pooja. Pooja is 25 jaar oud en is de dochter van Lakshmi. Pooja is enorm ondeugend en kan er soms spontaan vandoor gaan met haar Mahout rennend achter haar aan. We zijn er allemaal van overtuigd dat ze dit ondeugende gedrag van haar moeder heeft. Ze is erg speels en duidelijk de kleinste olifant die hier rondloopt. De laatste olifant die ontbreekt is natuurlijk mijn lieve schat Rani. Rani is 30 jaar oud en wordt door vele volunteers aangewezen als de mooiste olifant die hier rondloopt. Rani heeft een prachtige donkere huid, met lichte patronen in haar gezicht en op haar sluft. Alle olifanten hebben net als mensen een eigen persoonlijkheid. In deze 6 weken dat ik hier al heb doorgebracht ben ik Rani echt gaan leren kennen. Ik begin al gedrag van haar te herkennen, zo weet ik wanneer ze verveeld is, honger of dorst heeft, blij is en vooral of ze vertrouwen heeft in mijn als ik bij haar ben. Een paar weken geleden heb ik Rani's vertrouwen gewonnen. Olifanten laten dit op een bijzondere manier aan je weten voor de mensen die het nog niet hebben gelezen; http://awf-volunteeringabroad.org/volunteerdiaries/index.php/a-magical-moment/

Naast deze 6 olifanten die er op dit moment zijn ontbreken er nog een mannetje genaamd Saliya en een vrouwtje genaamd Seetha. Deze olifanten zijn tijdelijk verhuisd naar een tempel, maar zullen in september weer terug zijn op het MEF.